Fenomen Harry'ego Pottera.

Lady Vader

Czy nie zastanawialiście się nad fenomenem Harry'ego? Dlaczego jest taki sławny? Jakim cudem Rowling zaczynająca od zera teraz rozchwytywana jest przez cały świat? Mnie to zawsze interesowało. Nie jestem przeciwniczką Pottera, ale bardzo mnie intryguje jakim cudem seria przygód o Harry'm Potterze stała się nagle tak popularna. Mam nawet w domu taką książkę "Świat po Harrym Potterze", ale jak narazie jej nie przeczytałam Smile

. Napiszcie mi odpowiedź na pytanie:
- Jaki jest fenomen serii przygód młodego czarodzieja?

Sklawinia Marple · Gość

W sumie mi się to wydaje dość proste: Rowling pisząc stylem dosyć prostym, by nie powiedzieć: ubogim otworzyła sobie drogę do ogromnej rzeszy czytelników. To tak jak Dan Brown i jego "Kod Leonarda daVinci" - książka napisana marnym językiem, opisująca wątpliwą historię i uwydatniająca tak na prawdę powierzchowność wiedzy autora, jednak z dobrze zbudowaną intrygą, napięciem i udeżająca w najbardziej poruszające media i czytelników tematy.

Jo Rowling potrafi kożystać z dorobku kulturowego i w odpowiedni sposób go modyfikować. I tak na przykład II wojna światowa czarodziejom kojarzy się z Grindwaldem a data 1056 będzie się im kojarzyć z założycielami Hogwartu, nie zaś z najazdem normanów na Wyspy Brytyjskie.
Rowling odwraca konwencję. W baśniach typowym przecież głównym bohaterem jest niebieskooki blondyn o jakimś niezwykłym pochodzeniu (--> vide "książę z bajki" XD). W HP jest na odwrót.
Tak samo główny zły powinien mieć czarne włosy i najlepiej bliznę. No właśnie.
Kolejny przykład:
Baśniowa Matka Chrzestna -> Dobra wróżka, kojarząca się z uroczą matroną. Ojcem chrzestnym Harry'ego jest facet, który przesiedział 12 lat w więzienu o zaostrzonym rygorze i jest uznawany za seryjnego mordercę.
Dobry wilkołak, przyjacielski pół olbrzym i tak dalej.
Przykłady można mnożyć w nieskończoność Smile

Magik

Harru jest zrobiony od zera nagle zwykły można powiedzieć frajer a potem wchodzi do olivandera a ten prosto z mostu daje mu różdżke i ona sie sama dobrała właściciela i olivander powiedział "DOKONASZ WIELKICH RZECZY"...............................

Tribcode

Skąd się wziął fenomen Harry'ego? Prawdę mówiąc nie mam pojęcia. Wiem tylko, że na początku - poczatek jak początek, ten wielki 'boom' - byłam jego zagorzałą przeciwniczką. Potem książkę przeczytałam, ale ona po mnie spłynęła. I dopiero po angielskiej premierze 5 tomu zaczęłam się Potterem interesować. I do tej pory nie przestałam, a najlepsze, że tak w głębi to nie wiem dlaczego. (to się chyba na jakąś chorobę psychiczną zakrawa Very Happy

)
Prawdą jest, że Rowling pisze łatwym stylem, zrozumiałym dla każdego, pełno tam metafor, ale da się zrozumieć (po głębszym zastanowieniu).
No i ludzie uwielbiają takie historie - przemina z kopciuszka (zwykły Harry, którym wszyscy pomiatają) w księcia (Harry Potter, o którym wszyscy słyszeli).

wielokropek

Taak seria Harrego Pottera jest jak choroba psychiczna. Pamiętam, że kiedyś gdy zaczynałem czytać Pottera nie mogłem się oderwać od książki. Nawet rodzice nie pomogli bo udawałem, że śpie, a potem pod kołdrą z latarką w lapie czytałem do późnej nocy. Wczoraj gdy kupiłem 6 część też nie mogłem sie powstrzymać i przeczytałem cała Smile

Najgorsze jest jednak to że 7 część prawdopodobnie ukaże się za 2 lata. Oj chyba znowu bede musiał czytać enty raz Harrego od początku

harry_zabrze

Fenomen Pottera jest prosty : pani Rowling wie jak jest być dzieckiem. Wieeeeeeeeeeele wyobraźni. Poza tym Potter według wielu mimo że jest
często czytany jest przez wielu również książką niedpowiednieom (kto to mówi już nie żyje Twisted Evil

) dlatego że dobro tam jest złe czy coś podobnego

A więc: ja lubie pottera bo wyszystko w nim zaskakuje i jest inny od innych tego typu książek (wystarczy spojrzeć na mecz quiddicha Very Happy

)

Pozdro Harry_Zabrze ( nie mylić z Potter_Zabrze Evil or Very Mad

)

beatriceblack

taa no moze .. ja bym porównała Pottera do Władcy Pirscieni .. (moje 2 ukochane ksiażki) ... 2 wielkie i wspaniałe dzieła ... HP tesz na PEWNO stanie sie jak WP legendą fantastyki ... przenoszą nas do zupełnie innego świata .. ale jednak jest w nich cos co sprawia że sami wtapiamy sie w ten swiat ... staramy dopasować do tamtej rzeczywistosci .. dlaczego wszystkie dzieciaki noszą długie czarne szaty i kapelusze ?? bo nie rozrożniają rzeczywistości od fikcji !! HP w całosci został wymyślony !!! ale napisany tak ze miliony czytelników w to uwiezyło !!! tu sie kryje sukces HP !!! przyciągnać czytelników, stworzyć coś niepowtarzalnego i orginalnego (bo jakze wizerunek tych czarodziejów różni sie od tego starego typu "czarownice z Salem" ..)

Midnight

Nie wiem jak innym, ale mi Harry Potter pozwala oderwać się od rzeczywistości. Jest zupełnie inny niż rzeczywistość, a tego ludzie potrzebują. Rowling nie zachwyca genialnym stylem, a tą niecodziennością. Zwykle ludzi ciągnie do tego, co nieprawdopodobne. Kilka osób już potwierdziło moje odczucie, że jak zaczyna czytać to nie może przestać. Myślę, że chodzi o połączenia zwyczajnego świata z magią, i to tak realistyczne połączenie, że aż zaczynasz powoli wierzyć, że to naprawdę istnieje.

Aubrey

Bo to jest coś nowego . coś co kiedy czytamy odrywa nas od rzeczywistości i wprowadza w świat magii i w niektórych np. mnie wzbudza burze uczuć.

Madlen · Wysłany: Pią 18:59, 24 Mar 2006 Temat postu:

Tak Potter pomaga oderwać sie od rzeczywistości.
Ale moim zdaniem tym, co do niego przyciąga jest sam Hogwart. Szkoła magii, świat w którym wszystko moze się zdarzyć, a jednoczęsnie tak bardzo realny, że prawie mozna uwierzyc w jego istnienie - wiele osób lubi sobie wyobrażać, ze oto one trafiają go tej szkoły... (stąd chyba taka ilość Mary Sue)

gav · Wysłany: Nie 10:33, 26 Mar 2006 Temat postu:

Prownanie Pottera do Włądcy Pierścieni nie zbyt mi sie podobało... Ale o tym zaraz.

Fenomen Harrego Pottera... jak to dumnie brzmi.
A na czym polega?

Na nowości i przybraniu nowej formy bajki [Cała opowieść zaczyna się od morderstwa, chłopiec jest sierotą i wcale nei żyje mu się dobrze].
Co najmniej na poczatku historia przybierała nową forme bo po pewnym czasie... Dobro zawsze wygrywa, Harremu nic się nie stanie, obecna jest bajeczka o "wybrańcu", najlepszy gracz... i inne takie dziwne rzeczy ktore gdzieś kiedyś już ktoś słyszał.
[powoli zaczyna robić się przewidywalny... np 5 częśc w znacznym stopniu opierała się na tym... że Harry, Wielki Harry, miał zły humor Smile

]

Cały nowy świat, który pomaga dostrzec coś nowego w naszym świecie.. bo tak naprawde nie jest wcale nowy tylko jakby ma dopisane pewne wydarzenia i nową gałąź nazywaną "magia". Własnie dlatego jest nam tak bliski i dlatego tak przyciąga.
[ Tego nie da się porownać do świata Śródziemia, map, języków i historii świata Tolkiena... no dobra da się, ale HP wypada tutaj marnie]

Prosta forma, prosty język... i to do bólu.
Dialogi, dialogi, dialogi ... i jeszcze raz dialogi. Porzadnego opisu nie da się znaleść. Przez to akcja rozgrywa się szybko, informacji dowiadujemy się wprost i nic nas nie "nudzi".
[I jak w tym momencie można porownać Pottera do Władcy ? Opisy Tolkiena do wiecznych dialogow trojga przyjaciol w magicznym zamku ?]

No i na koniec wiele pozostawionych sobie drzwi.
Co mam na myśli ? Pozostawione szczegóły ktore mozna potem wykorzystać, mimo że w pierwszym zalozeniu nie byly niczym waznym.
To zadziwia i wydaje się że autorka w pełni to zamierzyła, a nie zawsze tak jest.

Ale faktycznie, HP zapisze sie w historii powieści pisanych tak samo jak zrobił to Władca. Seria Pottera okazała się idealna dla dzieci i młodzieży odchodzących już od ksiażek. Lekka i przyjemna w czytaniu pomogła zachęcić mlodych do czytania.
Nie jest to bowiem książka majstersztyk, ale książka łatwa, "szybka" i przyjemna. A wlasnie takich książek było potrzeba.

I dodam jeszcze że lubie serie HP Razz